Een stille revolutie, dat is de opkomst van robots in de zorg. Hun unieke eigenschappen maken ze prima geschikt als hulpmiddel, maar moeten we mensen die zorg nodig hebben overlaten aan robots?

Robots zijn voorspelbaar. Wat ze ingeprogrammeerd krijgen voeren ze steeds op precies dezelfde manier uit. Dat biedt mogelijkheden. Zo is de robot-zeehond 'Paro' een soort high-tec knuffel. Hij is bewezen effectief bij het vermijden van stress en depressiviteit bij demente bejaarden. Ook de verzorgers zijn enthousiast.

Het kleine robotmannetje 'Nao' kan emoties laten zien en sociale interactie met mensen vertonen. En dat op een volledig voorspelbare, niet bedreigende manier. Het blijkt goed te werken bij autistische kinderen. Ze leren zo bijvoorbeeld herkennen hoe boos, blij, en verdrietig er uitzien. Binnenkort zal hij ook echt ingezet worden.